Salar de Uyuni – pustynia solna w Boliwii

Salar de Uyuni to jedno z najdziwniejszych i najpiękniejszych miejsc Ameryki Południowej. Co roku odwiedza je ponad 60 tysięcy turystów, przyjeżdżających z różnych zakątków świata. Nie zdziwi nas to, gdy pod uwagę weźmiemy: flamingi na kolorowych lagunach, gorące źródła, kaktusowe wyspy i gejzery.

41 centymetrów

W boliwijskiej części płaskowyżu Altiplano, który jest największą zaraz po Tybecie wyżyną świata, rozciąga się pustynia solna. To największe takie miejsce na świecie, zajmuje powierzchnię ponad 12 tysięcy kilometrów kwadratowych. Znajduje się na wysokości około 3653 m n.p.m. i razem z jeziorami Titicaca i Poopó jest pozostałością po ogromnym jeziorze, jak twierdzą niektórzy po morzu, które prawie w całości wyparowało. To także jeden z najbardziej płaskich obszarów na świecie – różnica wzniesień wynosi tylko 41 centymetrów.

Słone ściany

Lot z Polski do La Paz w Boliwii kosztuje ok. 4 tys. złotych. Warto poszukać nieco tańszych przelotów do krajów graniczących z Boliwią, do której możemy dostać się autobusem rejsowym.

Aby dostać się na pustynię Salar de Uyuni, najlepiej wyruszyć z miejscowości Uyuni, leżącej w południowo-zachodniej Boliwii, tuż przy granicy z Chile i Argentyną. W miejscowości tej znajdziemy wiele biur turystycznych, które organizują wycieczki na pustynię.

Wykupując wycieczkę w biurze podróży, warto targować się i zapytać o ceny w kilku miejscach, ponieważ między biurami istnieją znaczące różnice. Należy również zwrócić uwagę na zakwaterowanie podczas wyprawy. Niektóre grupy śpią w cementowych barakach, inne natomiast w hotelach zbudowanych z soli. Budowle te są jedną z atrakcji Salar de Uyuni. Większość z nich w całości zbudowana została z bloków solnych, jak na przykład leżący na skraju pustyni Hotel de Sal. Z soli wykonano również łóżka i wyposażenie wnętrz. Jedynie toalety i dach powstały z innego surowca.

Pustynia solna w Boliwii

Salar de Uyuni można odwiedzać o każdej porze roku. Klimat Boliwii jest dość zróżnicowany, na pustyni panują duże wahania temperatury. W dzień temperatura wynosi ponad 25°C, natomiast w nocy spada poniżej zera. Pustynia wygląda niesamowicie o każdej porze roku, przeważnie rozciąga się nad nią błękitne, bezchmurne niebo. W porze deszczowej (od listopada do marca) pustynia solna w Boliwii znajduje się pod cienką warstwą wody, co daje efekt lustrzanego odbicia nieba. W porze suchej natomiast pokryta jest cieniutką warstwą wysuszonej soli.

Wyprawę na pustynię solną powinniśmy zacząć na cmentarzysku starych lokomotyw, wagonów i pociągów, mieszczącym się w Uyuni. Dawniej był to ważny węzeł kolejowy. Pustynia solna w Boliwii jest bardzo różnorodna. Patrząc z bliska na solnisko, wydaje się, jakby było pokryte czystym piaskiem. Jednak nie ma tam ani grama piasku.

Wieloletnie kaktusy

Niespodziewanie na horyzoncie pojawia się wyspa Incahuasi – zwana także Isla del Pescado, czyli Rybią Wyspą. Porośnięta jest tysiącletnimi kaktusami, osiągającymi gigantyczne rozmiary. Najstarsza roślina jest uschnięta i przybito do niej tabliczkę informującą, że kaktus żył sto lat i usechł w 2007 roku. Na wyspie spotkać możemy fragmenty koralu – pozostałości po dawnej rafie koralowej.

Eduardo Avaroa

Na płaskowyżu Altiplano znajduje się rezerwat przyrody Eduardo Avaroa. Jest on pełen fantastycznych krajobrazów, zaczynając do kolorowych jezior (między innymi: Laguna Verde, Laguna Blanca i Laguna Colorada) pełnych koloni flamingów, po gejzery, wulkany i gorące źródła. Barwa jezior, głównie czerwona, zielona i biała, związana jest z minerałami oraz algami w nich żyjącymi. Oprócz trzech gatunków flamingów, spotkać możemy tam rzadkie gatunki kolibrów oraz kilka gatunków lam.

Na zwiedzanie Salar de Uyuni najlepiej poświęcić około trzech dni, ponieważ ma nam do zaoferowania znacznie więcej niż tylko księżycowe widoki i oślepiającą biel. Solnisko posiada kilka niewielkich formacji skalnych, które są pozostałościami po kominach wulkanicznych. Zbudowane są ze skamielin, koralowców, szczątków roślin i pokryte kryształkami soli, która w promieniach słońca mieni się różnymi kolorami. Niedaleko od pustyni znajduje się wygasły wulkan Licancabur, wznoszący się na wysokość 6000 m n.p.m., w jego kraterze znajduje się niewielkie jeziorko. Jeżeli dotrzemy do wysokości 4700 m n.p.m. ujrzymy gejzery i poczujemy odór siarki. Możemy tam zażyć kąpieli w gorących źródłach.

Kopalnia soli

Niedaleko miejscowości Uyuni w Colchani znajduje się jedyna w regionie kopalnia soli. Szacuje się, że na Salar de Uyuni znajduje się ponad 10 miliardów ton soli. Pod pokrywą solną, mającą miejscami grubość kilku metrów, znajduje się płynna solanka, o głębokości ok. sześćdziesięciu metrów. Co roku w tym miejscu wydobywa się ok. 20 tysięcy ton soli. Mieszkańcy tego regionu często własnoręcznie zajmują się jej wydobyciem, zbierają ją i usypują w formie kopczyków, których pełno jest w krajobrazie Salar de Uyuni. W solance tej znajdują się także sole litu.

Szacuje się, że Salar Uyuni posiada od 50 do 70% światowych zasobów tego surowca. Aktualnie trwa walka o prawo do jego wydobycia. Jeżeli władze Boliwii zezwolą na wydobycie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że krajobraz Salar Uyuni przestanie istnieć.

Podczas wyprawy warto pamiętać o zabraniu kremu z filtrem oraz okularów przeciwsłonecznych, ponieważ od białej powierzchni soli odbijają się promienie słoneczne.