Kuchnia grecka

Spalone słońcem wyspy i wzgórza to ojczyzna jednej z najprostszych i zarazem najsmaczniejszych kuchni świata. Warzywa obficie polane oliwą z dodatkiem koziego sera feta są tym, z czym głównie kojarzą się dania greckie. Warto jednak pamiętać, że helleńskie smaki to znacznie więcej niż tylko sałatki!

Turecko-grecka musaka. Słów kilka o zapiekance

Obecnie trudno jednoznacznie stwierdzić, czy musaka pochodzi z Grecji czy może Turcji. Należy ona jednak do najpopularniejszych dań obiadowych, od Salonik po Rodos. Głównym składnikiem tej potrawy są grubo siekane bakłażany oraz mięso mielone . Najczęściej znajdziesz w środku baraninę, jednak również wołowina nadaje się na wypełnienie zapiekanki. Całość podawana jest z polewą z sosu beszamelowego oraz odrobiną oliwy z oliwek. Czasami musaka na pierwszy rzut oka może nieco przypominać włoską lasagne, jednak to tylko pierwsze wrażenie. Oba dania są diametralnie odmienne jeśli chodzi o walory smakowe. Najważniejszą cechą odróżniającą obie zapiekanki jest to, że w musace nie stosuje się makaronu, zamiast którego w potrawie królują bakłażany.

Sałatka wiejska choriatiki

Lekkie przekąski są jednymi z najbardziej charakterystycznych potraw, z jakimi kojarzy się kuchnia grecka. Bynajmniej nie są to dania jakie znamy pod mylną nazwą „sałatki greckiej”. Prawdziwa południowa sałatka w większości składa się z grubo posiekanych pomidorów, ogórków oraz krążków czerwonej cebuli. Do smaku dodaje się zazwyczaj kawałki anchois oraz kapary. Jednym ze składników nadających sałatce jej charakterystyczny smak są wspaniałe greckie oliwki (choriatiki podaje się z czarnymi lub zielonymi). Nierzadko na porcję choriatki zostaje położony gruby kawałek sera feta, mocno obsypany oregano. Zioło to stosuje się powszechnie w wielu daniach kuchni greckiej.

Nadziewane pomidory gemista

Lekkim i smacznym daniem, na które możesz natknąć się podczas wizyty w Grecji, jest również gemista. Wydrążone pomidory wypełnia się doprawionym ryżem, a następnie zapieka. Rzadziej można się spotkać z wypełnieniem sporządzonym z miazgi orzechowo-rodzynkowej. Czasami zamiast pomidorów stosuje się wydrążone połówki bakłażana, papryki lub cukinii. Wtedy jednak wypełnia się je farszem, będącym mieszanką boczku i żółtego sera. Gemistę można spotkać również pod postacią dania, w którym farszem wypełnia się duże liście winogrona. Chcąc zamówić tę potrawę należy w menu tawerny szukać nazwy „gemista” lub „giaprakia”.

Souvlaki, czyli greckie szaszłyki

Również typowi mięsożercy znajdą coś dla siebie pośród dań, jakie oferuje kuchnia grecka. Miejscowe szaszłyki, zwane souvlaki, zadowolą nawet najbardziej wymagających miłośników grillowania. Aby przygotować ten smakołyk należy  owinąć boczkiem i nabić na drewniany szpikulec niewielkie kawałki wieprzowiny lub kurczaka, a później piec na wolnym ogniu. Tak przygotowane danie można podawać w bułce jako gyros lub na talerzu, polany sosem tzatziki. Potrawa ta cieszy się niezwykłą popularnością w restauracjach oraz tawernach w całej Grecji.

Lek na przeziębienie i kaca- cytrynowy chłodnik

Rankiem, po ciężkim wieczorze spędzonym na biesiadowaniu każdy może czuć się nieco zmęczony i ociężały. Najlepszym lekiem na złe samopoczucie jest avgolemono, czyli chłodnik na bazie jajek i soku z cytryny. Podstawą do przygotowania tej pożywnej zupy jest bulion wołowy, do którego dodaje się żółtka jaj oraz szafran. Z powodu sporej dawki witamin i pozytywnego wpływu na zdrowie, avgolemono spożywana jest podczas przeziębień, podobnie jak rosół w Polsce.

Nie tylko jedzenie – kuchnia grecka od strony kieliszka

Spożycie wina na terenie Grecji szacuje się na około 30 litrów na mieszkańca rocznie. Tradycje spożywania tego trunku sięgają starożytności, kiedy to podczas uczt powszechnie raczono się lokalnymi winami rozrabianymi z wodą. Obecnie do najlepszych odmian zalicza się deserowe muskat, produkowane na wyspie Samos oraz białe logato, pochodzące z Rodos. Dużą popularnością cieszy się także Ouzo, będąca lokalną wódką o anyżowym posmaku. Najczęściej podawana jest w wysokiej szklance z dodatkiem wody. Podczas rozcieńczania trunek nabiera mlecznej barwy co przez barmanów nazywane bywa „efektem ouzo”.