Atrakcje w Wenecji – miejsca, które koniecznie musisz odwiedzić!

Owo intrygujące miasto na wodzie od wieków stanowi niezwykły punkt na mapie Europy. Dawna handlowa potęga Morza Śródziemnego, operowa stolica i artystyczny przysiółek. Dziś Wenecja swym ujmującym czarem przyciąga pokaźne rzesze turystów. Nic dziwnego! Niezwykłe położenie miasta oraz wszechobecny ślad, działających tu przez wieki artystów, tworzy mieszankę, której oprzeć się nie sposób!

Plac św. Marka w blasku księżyca

Plac św. Marka okrzyknięto niegdyś mianem najpiękniejszego salonu Europy. Słowa te paść ponoć miały z ust samego Napoleona, którego urzekła niezwykła architektura miejsca. Niezależnie jednak od tego, czy to właśnie cesarz Francuzów był rzeczywistym autorem owego spostrzeżenia, to wizyta tu rozwiewa wszelkie wątpliwości – pod stwierdzeniem tym bez cienia wahania można się podpisać! Plac świętego Marka to wciąż żywo tętniące serce Wenecji, okolone istotnymi zabytkami – Pałacem Dożów, bazyliką św. Marka oraz Nową i Starą Prokuracją wraz z towarzyszącą jej zegarową wieżą.

Niegdyś tu znajdowała się scena najważniejszych, miejskich wydarzeń – tu odbywały się państwowe święta i religijne uroczystości. Dziś to prawdziwa turystyczna mekka, punkt, w którym każdy rozpocząć musi swą wenecką wędrówkę. Dla spragnionych chwili odpoczynku nie zabraknie tu niewielkich knajpek, barów czy wystawnych restauracji. Ci zaś, którzy ujrzeć chcą plac w jego pełnej odsłonie, zajrzeć powinni nań bladym świtem, bądź późnym wieczorem. Wenecja nie jest raczej miastem toczącym bujne, nocne życie. Po zamknięciu lokali ulice szybko pustoszeją, nie trzeba więc długo czekać na to, by na pięknie oświetlonym placu znaleźć się niemal samemu. Niektóre atrakcje w Wenecji najlepiej podziwiać właśnie po zmroku.

Zwiewny Pałac Dożów

Wznoszący się przy placu św. Marka Pałac Dożów to zdecydowanie najbardziej okazała, świecka budowla Wenecji. Owa perła gotyku – choć powstawać zaczęła na miejscu dawnego, bizantyjskiego zamku już w 814 roku, a przez wieki poddawana była licznym renowacjom – niekwestionowanie stanowi prawdziwe dzieło epoki. Oko cieszą tu zdobne, koronkowe łuki, arkadowe loggie czy ażurowa attyka, dzięki którym całość, mimo pokaźnych rozmiarów, sprawia wrażenie tak lekkie, jakby wprost unosić mogła się na wodzie.

Wnętrza to przede wszystkim Sala Wielkiej Rady, w której ujrzeć można zdobiącą sufit „Apoteozę Wenecji” pędzla Veronese oraz wykonany przez Tintoretto „Raj”. Ten ostatni to prawdziwy malarski kolos! Owo zdobiące całą ścianę malowidło, pod względem gabarytów, jest jednym z największych obrazów na świecie.

Poza tym Pałac Dożów to słynna wejściowa brama Porta della Carta, ozdobione posągami Marsa i Neptuna Schody Gigantów oraz rozpięty nad kanałem Most Westchnień. Ta wisząca konstrukcja łączy mury pałacu, w którym swego czasu rezydował również sąd miejski, ze znajdującym się tuż obok więzieniem. Podążający do ciemnych lochów skazańcy, tu właśnie, przez niewielkie okna po raz ostatni ujrzeć mogli tętniące życiem miasto. Nader wymowna nazwa mostu nikogo zatem nie powinna dziwić.

W salonach Peggy Guggenheim – artystyczne atrakcje w Wenecji

Zbiory Peggy Guggenheim, amerykańskiej kolekcjonerki i popularyzatorki sztuki, to prawdziwa gratka dla tych, których choć trochę interesują artystyczne dokonania XX wieku. Peggy Wenecję wybrała na swą przystań pod koniec lat 40. ubiegłego stulecia, tu nabyła Palazzo Venier dei Leoni – nigdy nieukończoną rezydencję, której budowę rozpoczęto już u schyłku XVIII wieku.

W niej miejsce swe zagrzały dzieła surrealistów, futurystów czy przedstawicieli ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Dali, Kandinsky, Mondrian, Picasso, Pollock czy Ernst to tylko niektóre z nazwisk magnetycznie przyciągających w to miejsce liczne zastępy turystów. Kolekcja Peggy Guggenheim to jednak nie tylko największe, malarskie sławy. To również obrazy mniej znanych artystów, genialna kolekcja rzeźb oraz intrygujące fotografie. Na nich to podejrzeć można dawny, z lekka ekscentryczny wystrój pałacowych sal, stanowiących przecież niegdyś prywatne mieszkanie kolekcjonerki.

Casino Venier – tajne schadzki arystokratycznego grona

Klimat dawnej Wenecji odczuć można nie tylko w czasie karnawału – i w pozostałych dniach roku odnaleźć można tu miejsca, w których wciąż grasuje duch minionych dziejów. Casino Venier to niezwykły ślad epoki, w której choć z politycznego punktu widzenia Republika Wenecka wyraźnie tracić zaczęła na znaczeniu, to jako prężnie rozwijający się ośrodek kultury i sztuki wciąż onieśmielać mogła Europę. XVIII wiek, bo o nim tu mowa, to również czas arystokratycznej swawoli – nic więc dziwnego w tym, że w mieście, niczym grzyby po deszczu, wyrastać zaczęły kameralne salony, w których spotykać mogła się zamożna socjeta.

Niczym niewyróżniający się budynek, stara klatka schodowa i drzwi, za którymi trudno spodziewać się aż takiej niespodzianki. Marmurowe podłogi, bogate sztukaterie i niezwykłe lustra ze szkła wprost z Murano, drzwi z różanego drewna, czarujące kominkowe zdobienia i przykuwające oko freski. Casino Venier to jedno z tych miejsc, w których spotykała się elita, tu słuchano muzyki i tańczono, tu kwitły romanse i gry hazardowe. Z intrygujących pozostałości wciąż odnaleźć można ukrytego w podłodze wejściowego holu judasza, przez którego zawczasu ujrzeć można było wchodzących gości. Do tego dawne, sekretne wyjście i system zamontowanych w ścianach drewnianych kratek, które oficjalnie służyć miały rozprowadzaniu melodii granych przez ukrytą w innym pokoju orkiestrę… Nie bez powodu aura szpiegowskiej afery wisi w powietrzu.

Wenecki raj dla podniebienia

Atrakcje w Wenecji to nie tylko malownicze kanały i wszechobecne dzieła sztuki. Również niezwykłe, kulinarne dokonania to coś, czym pochwalić może się to miasto. Wiele tu restauracji i niewielkich knajpek, na każdym rogu zjeść można pizzę, czy pochłonąć lasagne, jednak wbrew wszelakim pozorom owe włoskie przysmaki to wcale nie tutejsza, regionalna kuchnia.

Chcąc spróbować tego, czym od wieków żywią się wenecjanie, warto zajść do którejś z lokalnych trattorii – Trattoria Antiche Carampane położona nieopodal Mostu Rialto z pewnością okaże się dobrym wyborem. Ta istniejąca od 1982 roku rodzinna gastronomia to przede wszystkim owoce morza i ryby w najlepszym wydaniu. Krabowe spaghetti, cefal w czerwonym winie czy labraks w sosie pieprzowym to tylko niektóre tutejsze przysmaki. W menu zawsze znajdują się tu jedynie najwyższej klasy, świeżo złowione produkty. W niedzielę nikt w morze się nie wybiera więc i trattoria w dzień ten i następny pozostaje zamknięta.